Prensesim adım adım kavuşmamıza yaklaşırken, son testimiz olan Organ taramamız da mükemmel geçti. Çok şükür organların da oluşmaya başlamış , gelişimin de bir sorun yok.
Heyecanla ve stresle annen yine seni gece uyutmadı … Acaba doktorum prensesim için neler diyecek , nasıl gelişimi … sorular döndü durdu kafamda.
Baban ile birlikte yarım saat seni izledik. Sen kendi halinde ellerinle oynarken biz yüzünden ellerini çekse de nasıl bir yüz ifaden var görsek diye cebelleştik hareketli kızım. Max.137 gün kaldı kavuşmamıza. İnşallah gelişimimiz, birlikte sağlığımız geçen 143 gün gibi gelişir. Biliyor musun 25 dk. lık ilk kısa filmin oldu bile:) hepsini annen ve baban saklıyor merak etme… Sürprizleri seveceksin sanırım miniğim, kıpır kıpır olmandan dolayı kime benzediğini göremedik. Tabi ki benzerliğinin bir önemi yok , sağlıklı olduğunu bilmek , görmek dünyalara bedel…
Gelecek olan yeni hayat ….Çok tuhaf duyguları doğuruyor insanda…Her ne kadar bir parçamız hafife alıyor hatta görmemezlikten geliyor olsa da, “hayatımızda yeni ve çok farklı bir döneme” giriyoruz. Neyse ki kendi psikolojik çözümlemesini çok iyi yapan bir insanım ve bu yeni durumun hissettirdiği tüm duyguları önüme bir bir dökebiliyorum. Anlatacak çok şey var ve aslında anlatacaklarımın dünya üzerinde milyonlarca kez hissedilmiş ama yine de herkes için çok özel hatta belki olağanüstü olduğu bir gerçek. Bize benzeyen, bir parçamız olan ama aynı zamanda kendi başına bir birey dünyaya gelecek olan prensesim için binlerce kez şükürler olsun…
Maşallah diyorum her günümüze…
İçimde Bir Can Büyüyor 